Σαν αύριο, 24 Ιουνίου το έτος 1798, δολοφονείται ο Ρήγας Βελεστινλής και οι σύντροφοι του, με σκοπό να σταματήσει το επαναστατικό του έργο και να σιγήσει η φωνή του.

 

Όμως, τα αποτελέσματα ήταν ακριβώς τα αντίθετα.

 

Ο Ρήγας είχε, ήδη, καταφέρει να σπείρει το σπόρο της επανάστασης, της ελπίδας, της ενότητας, Όχι μόνον των Ελλήνων αλλά και όλων των υπόδουλων βαλκανικών λαών.

 

Είναι η μέρα που ο Ρήγας μαζί, φυσικά, με τους συντρόφους του πέρασαν στο πάνθεον των ηρώων, πολεμώντας με τα πιο δημιουργικά όπλα, την πέννα του και το πνεύμα του.

 

Δε θέλησε τιμές και δόξες. Μπορούσε να ζήσει μια ήρεμη και άνετη ζωή και, όμως, ονειρεύτηκε και πάλεψε για ένα καλύτερο αύριο. Το σημαντικότερο έργο του Ρήγα και ίσως η μεγαλύτερη λαχτάρα είναι η προσπάθεια να ενωθούμε όλοι για να ανταπεξέλθουμε και να αφήσουμε παράμερα ιδιοτελείς σκέψεις και ενέργειες που οδηγούν σε απομόνωση και μιζέρια.

 

Με γνώμονα τις ιδέες του Ρήγα, όλοι μαζί προχωράμε για τα ωραία, τα όμορφα, τα μεγάλα.

 

 

 

ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ, ετών 41

Ευστράτιος Κορωνιός, έμπορος από τη Χίο, ετών 31

Αντώνιος Κορωνιός, έμπορος από τη Χίο, ετών 27

Ιωάννης Καρατζάς, λόγιος από τη Λευκωσία Κύπρου, ετών 31

Δημήτριος Νικολίδης, ιατρός, από τη Ζίτσα Ιωαννίνων, ετών 32

Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζας, έμπορος από τη Σιάτιστα, ετών 22

Ιωάννης Εμμανουήλ, φοιτητής της Ιατρικής από την Καστοριά, ετών 24

Παναγιώτης Εμμανουήλ, αδελφός του Ιωάννη, υπάλληλος του Αργέντη, ετών 22