7-9

Το έτος 2012 μοιάζει -τουλάχιστον σε μένα- πιο μακρινό από ό,τι πραγματικά είναι. Όμως μία φράση που είχα διαβάσει τότε τότε ως μότο ζωής ενός ανθρώπου έρχεται στο προσκήνιο τρομακτικά επίκαιρη.

Ο κ. Παναγιώτης

Διακοπ(τ)ες

Η γενιά της μετάβασης

Στη Χώρα του Τίποτε

Άρθρο του Φοίβου Παπαγεωργίου

Αγαπητή καραντίνα

Εμβρυακές μπασκετικές μνήμες

Του Φοίβου Παπαγεωργίου

Ο Α και η Β δεν έπρεπε να αγαπηθούν

Η μόνη σίγουρη στεριά είναι η καρδιά…

Στην τελευταία συναυλία του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα

Εδώ είναι το ταξίδι

Ο Φοίβος Παπαγεωργίου σας καλωσορίζει στο εξελιγμένο Μουσικό Βαγόνι

Τι θα πει πουθενά και πώς χάνεται ο χρόνος...

Μία γλυκόπικρη αναμονή μέσα στο Νοέμβρη...

Η ελπίδα του αύριο

Κάθε τι που μας φτιάχνει τη διάθεση, όπως και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, δικαιούμαστε να το αναζητούμε. Σαν τους ζογκλέρ της φωτογραφίας που γλυκαίνουν την αναμονή στο φανάρι